11. juni var det klart for «seterjaging». Dei raskaste gjorde unna dei 9 kilometrane på vel tre timar. Litt regn jagardagen, men no nyter både geit og folk eit nydeleg ver! Vonar sommaren blir fin og at vi kan ha geitene på setra til sist i september. Mjølka frå dei første måla blir nytta til lokal foredling, og den 12. heldt Åshild eit internt ystekurs for Belen frå Argentina, Bozena frå Tsjekkia og Nils og Mila frå Dalsbygda.

Filmen som vart presentert for Unesco har fleire innslag frå Herdalssetra

Sjå sak på Norsk seterkultur si nettside.

23. september var det slutt på ein lang og god setersommar for geitene våre. To dagar seinare la snøen ….Godt over tre månader fekk Dale-geitene på setra i år! Dei fleste var ivrige på heimturen, andre dukka ikkje opp til siste mjølkinga. Dermed måtte eldste «gjetarguten» (Jostein) leggje i veg for å finne dei…. med knall og fall som resultat, og avrevne musklar i skuldra som resultat. Dei 9 kilometrane heimover gjekk så det bles, og i eit forsøk på å kome framom dei ivrigaste unggeitene gjekk det hard ut over venstre akilles på nemnde gjetargut…. Ja, det er vel ein del av «seterkulturen» dette og!

16. juni vart dagen for «seterjaging» i år. Det var som om geitene forsto kva som skulle skje og gledde seg. Likevel snudde dei nokre gonger og sprang ned att i fjøset før dei la i veg framover – og etter tre timar var vi frame på setra. Ein fin jagardag, ikkje for varm. Dei bratte bakkane er krevjande for både dyr og folk, i allefall i solsteik. Det slapp oss i år, grått og litt regn innimellom. Men fint å ta små pausar for å halde flokken samla, og for å nyte turen. Så er det berre å håpe på ein fin sommar!